Wat een tochtje als dit met je doet
8 juli 2015 - Saint-Chaffrey, Frankrijk
Wat een bijzondere dag vandaag. Zelden zo een mentaal gevecht met mezelf gehad...
Na (wederom) een slechte nacht vanwege warmte en lawaai in mijn "pittoreske" hotel (bed is wel heel gebleven) niet geheel fris aan mijn vierde dag begonnen.
Vandaag col 7 en 8 op het programma : col du Telegraphe (12km naar 1566m) en de legendarische col du Galibier (17km naar 2642m). Eigenlijk een lange klim onderbroken door een afdeling van 6km naar Valloire.
Ik begin rustig aan de telegraphe. Even kijken hoe de benen voelen. Halverwege wordt ik ineens op schouders getikt. He collega (maar dan op zijn Italiaans). Blijkt mijn "collega" te zijn met een kleinere zak (apidura saddle bag bedoel ik dan). Ik heb hem een dag eerder ontmoet op de top van d'iseran.
Gestaag klim ik naar boven. De borden geven 12km aan, maar henri zei gisteren dat ie toch echt maar 9km is. Ik begin er langzaam op te hopen. Kom uiteindelijk boven. Geen bijzondere klim.
Ik daal meteen af naar valloire om pauze te houden. Bij het fonteintje staan drie hollandaises. Met veel bewondering bekijken ze mijn bepakking. Als hun duidelijk wordt dat ik de rdga aan het doen ben zegt er eentje dat hij deze ook op zijn bucketlist heeft staan. Ik bied hem aan om met mijn bag van 4,5kg als proef alvast de Galibier te doen. Dit ziet hij niet zitten. Watje.....
In het supermarktje wat eten en ook een zakje zoute chips gekocht. Heerlijk en helpt tegen het zoutverlies omdat ik veel zweet. Water is gratis te krijgen bij het fontein.
Voel ik me fris en fit op dat moment? Nee moet ik zeggen. Ondanks dat het vandaag gelukkig een stuk minder warm is (midden 20 graden) hebben de afgelopen dagen reeds veel van me gevraagd. Ik lees later in mijn hotel op Twitter dat er een ervaren Nederlandse fietser bij de Marmotte (hier in de buurt) afgelopen week vanwege de extreme hitte is overleden. Shit...
Ik begin aan de Galibier. Een stemmetje in mijn hoofd stelt me de vraag wat hier eigenlijk leuk aan is. De weg loopt gestaag omhoog in een lange eindeloze weg (ervaringsdeskundige weten waar ik het over heb). BOF....Ik knak metaal. Wat is hier nog leuk aan. Ik moet toch kunnen genieten?
Ik stop en ga op een bank in de schaduw zitten. Wat nu? Pietertje zijn advies maar volgen en een lift omhoog vragen? Ik overweeg het bijna serieus. Dan komt er hulp van hogere machten. Een vader met zijn zoontje van ik denk 10 jaar stoppen voor me. Ff wat drinken en eten en hop daar gaan ze weer. Wat de fff...is dit? Op je fiets claassens en als de sodomieter die berg op. Nog 13km te gaan. Na een km komen mijn redders echter al weer naar beneden. Dus niet helemaal omhoog??
Ik moet mentaal een andere prikkel zoeken. Eddie Pantani als jij deze col bedwingt mag je een hotel avec piscine uitzoeken.
Ik kom zowaar in een flow denkende aan een verkoelend zwembad. Ik besluit tevens dat ik best mag genieten van de mythische omgeving. Ik neem twee keer de tijd om de omgeving helemaal tot me te nemen. Geweldig. Ondertussen genietend van mijn zakje chips.
In de laatste km krijg ik vleugels en haal ik zelfs nog een fietser in (voila niet als laatste geëindigd zullen we maar zeggen ).
Na de top 35 vliegende kms naar briancon. Wel weer veel wind vanaf de top dus gecontroleerd afdalen is gevraagd. De laatste ruim 20km gaan over een "autobaan" en bijna zonder te trappen kom ik op mijn eindbestemming. Net voor briancon zie ik een groot bord: hotel pleinsud avec piscine. Vol in de remmen want dit is mijn beloofde land. Een aardige Britse dame zegt dat ze een special offer heeft. 72 euro included breakfast and swimmingpool. Let we that maar do dan..
God wat is dit lekker. 29 graden, verkoelend windje en top zwembad. Ik ben in de hemel terecht gekomen. Ff bijkleuren aan het zwembad want inderdaad Yvonne W. te H: ik ben behoorlijk gebruind maar wel op wielrenners wijze....
Vandaag 66km met 2100hm. Nu volop genieten. Net weer mijn dagelijkse Skype sessie met thuis gehad. I feel good.
Wat een tochtje als dit met je doet. Morgen een nieuwe dag.
NB Fijn om jullie mooie reacties te mogen lezen.
Na (wederom) een slechte nacht vanwege warmte en lawaai in mijn "pittoreske" hotel (bed is wel heel gebleven) niet geheel fris aan mijn vierde dag begonnen.
Vandaag col 7 en 8 op het programma : col du Telegraphe (12km naar 1566m) en de legendarische col du Galibier (17km naar 2642m). Eigenlijk een lange klim onderbroken door een afdeling van 6km naar Valloire.
Ik begin rustig aan de telegraphe. Even kijken hoe de benen voelen. Halverwege wordt ik ineens op schouders getikt. He collega (maar dan op zijn Italiaans). Blijkt mijn "collega" te zijn met een kleinere zak (apidura saddle bag bedoel ik dan). Ik heb hem een dag eerder ontmoet op de top van d'iseran.
Gestaag klim ik naar boven. De borden geven 12km aan, maar henri zei gisteren dat ie toch echt maar 9km is. Ik begin er langzaam op te hopen. Kom uiteindelijk boven. Geen bijzondere klim.
Ik daal meteen af naar valloire om pauze te houden. Bij het fonteintje staan drie hollandaises. Met veel bewondering bekijken ze mijn bepakking. Als hun duidelijk wordt dat ik de rdga aan het doen ben zegt er eentje dat hij deze ook op zijn bucketlist heeft staan. Ik bied hem aan om met mijn bag van 4,5kg als proef alvast de Galibier te doen. Dit ziet hij niet zitten. Watje.....
In het supermarktje wat eten en ook een zakje zoute chips gekocht. Heerlijk en helpt tegen het zoutverlies omdat ik veel zweet. Water is gratis te krijgen bij het fontein.
Voel ik me fris en fit op dat moment? Nee moet ik zeggen. Ondanks dat het vandaag gelukkig een stuk minder warm is (midden 20 graden) hebben de afgelopen dagen reeds veel van me gevraagd. Ik lees later in mijn hotel op Twitter dat er een ervaren Nederlandse fietser bij de Marmotte (hier in de buurt) afgelopen week vanwege de extreme hitte is overleden. Shit...
Ik begin aan de Galibier. Een stemmetje in mijn hoofd stelt me de vraag wat hier eigenlijk leuk aan is. De weg loopt gestaag omhoog in een lange eindeloze weg (ervaringsdeskundige weten waar ik het over heb). BOF....Ik knak metaal. Wat is hier nog leuk aan. Ik moet toch kunnen genieten?
Ik stop en ga op een bank in de schaduw zitten. Wat nu? Pietertje zijn advies maar volgen en een lift omhoog vragen? Ik overweeg het bijna serieus. Dan komt er hulp van hogere machten. Een vader met zijn zoontje van ik denk 10 jaar stoppen voor me. Ff wat drinken en eten en hop daar gaan ze weer. Wat de fff...is dit? Op je fiets claassens en als de sodomieter die berg op. Nog 13km te gaan. Na een km komen mijn redders echter al weer naar beneden. Dus niet helemaal omhoog??
Ik moet mentaal een andere prikkel zoeken. Eddie Pantani als jij deze col bedwingt mag je een hotel avec piscine uitzoeken.
Ik kom zowaar in een flow denkende aan een verkoelend zwembad. Ik besluit tevens dat ik best mag genieten van de mythische omgeving. Ik neem twee keer de tijd om de omgeving helemaal tot me te nemen. Geweldig. Ondertussen genietend van mijn zakje chips.
In de laatste km krijg ik vleugels en haal ik zelfs nog een fietser in (voila niet als laatste geëindigd zullen we maar zeggen ).
Na de top 35 vliegende kms naar briancon. Wel weer veel wind vanaf de top dus gecontroleerd afdalen is gevraagd. De laatste ruim 20km gaan over een "autobaan" en bijna zonder te trappen kom ik op mijn eindbestemming. Net voor briancon zie ik een groot bord: hotel pleinsud avec piscine. Vol in de remmen want dit is mijn beloofde land. Een aardige Britse dame zegt dat ze een special offer heeft. 72 euro included breakfast and swimmingpool. Let we that maar do dan..
God wat is dit lekker. 29 graden, verkoelend windje en top zwembad. Ik ben in de hemel terecht gekomen. Ff bijkleuren aan het zwembad want inderdaad Yvonne W. te H: ik ben behoorlijk gebruind maar wel op wielrenners wijze....
Vandaag 66km met 2100hm. Nu volop genieten. Net weer mijn dagelijkse Skype sessie met thuis gehad. I feel good.
Wat een tochtje als dit met je doet. Morgen een nieuwe dag.
NB Fijn om jullie mooie reacties te mogen lezen.
Over de helft. Het gaat de goede kant op. Mooie verhalen, dat ik bijna het idee heb dat ik ook op de fiets zit. Maar wel bijna......
Bewondering en respect. En morgen gewoon weer op de fiets. Succes. Gr Jan
Weer een rit met meer dan 2000 htmrs.!
Is weer top! Gelukkig zakt de temperatuur wat, net als hier in Sevenum. Vandaag nog geen 20C. We zijn zelfs nat geworden tijdens ons Véloklub VUT-rondje naar Nederweert. Het is wel geweldig om jouw verhalen te lezen. Je bent dus toch nog niet helemaal uitgeput. Je kunt zelfs nog nadenken en een paar leuke foto's uploaden. Het voelt misschien nog niet zo, maar je nadert al de eindstreep! Het zijn niet meer zoveel dagen. Het moet ook niet vanzelf gaan, want dan stelt het ook niks voor. Denk af en toe nog eens aan de "Valley of Tears" in Gran Canaria! Het plezier komt pas 's avonds als je in je rechterhand een Erdinger hebt en in de linkse hand wat pinda's of chips i.p.v. een fietsstuur!
Zet hem op Ed. Jij kunt het!
Groetjes Sjaak van Enckevort.
Ik voel met je mee,al meerdere keren met deze warmte deze cols op gefietst,De fietsvakantie in Gran Canaria begint zijn vruchten af te werpen.
Als je terug denkt aan de valei van de tranen zal het je helpen ook deze cols op te komen.
Blijf wel genieten en probeer in je confort zone te blijven!
Veel succes
Groet Piet
Overwinning op je geest, dat zijn vaak de moeilijkste, top!!
Erg, erg goed geschreven, wellicht nog een mooie uitdaging op komst. Geniet van je reis en suc6 maar weer vandaag.
Gr Arjan
Dat mentaal kapot zitten herken ik wel een beetje..... Als je na 32 km hardlopen leeg bent en je moet er 42,2 dan heb je een soortgelijk gevoel. Echter weet je dan dat het na een 70 a 80 minuten voorbij is! Neem je rust, geniet er vooral van zou ik zeggen....
Heel veel respect voor je prestatie! Zet 'm op nog de komende dagen. De collega's hier zijn trots op je.
Lees je verhalen met veel bewondering en respect.
Super om je verhalen te lezen en een diepe buiging voor je ' overwinningen' iedere dag. Tijdens de lunch worden je verhalen op kantoor uitgebreidt besproken. Blijf genieten Ed en kom heelhuids terug!
Wat 'n schoën verslage schriefs dich man, me zoej bijna zin kriëge dao zèllef gaon te fietse,.........uhhhh nae laot maar ;-).
Suk6 nag man en..............vurral ok geniete !!!
Respect voor wat je doet.
Ik val in de herhaling maar je verhalen zijn geweldig om te lezen.je neemt ons echt mee op deze prachtige reis. Nogmaals groot respect, het einde komt in zicht. Blijf genieten !