De top van mijn tour
10 juli 2015 - Valdeblore, Frankrijk
Gossiemossie quelle a jour. Vanmorgen vertrokken uit het walhalla op weg naar de top van mijn tour. Col de la Bonnette een klim van 24km naar ruim 2800m. In de boeken staat dat dit een fantastische klim moet zijn en niets is minder waar. Great, ff great hoor ik een Brit onderweg roepen. Ik schreeuw bijna met hem mee. Boven de 20 graden en geen wind en dat op deze hoogte. Kijk vooral naar de foto's.
Het is een rit vol hoogtepunten op weg naar het hoogtepunt. De laatste km perst het uiterste uit je lichaam met percentages richting 15%. De beloning is er naar. Ik sta ademloos (letterlijk en figuurlijk ) op de top op mijn mooiste klim in mijn jonge fietscarrriere.
Een Britse jonge man met fiets en rugzak spreekt me aan. Of ik ook de rdga aan het riden ben. Jip en ik heb hem de afgelopen dagen zo links en recht wel ergens gezien. Hij zou met een vriend fietsen, maar deze heeft op moeten geven. 300m na het verlaten van de trein in Genève op weg naar Thonon over een tramrails met zijn fiets gevallen. How silly is that?
We spreken af na de afdaling in het eerste dorp samen een hapje te eten. We zitten ruim een uur te chatten. Inmiddels is er een andere Brit bij gekomen met een fiets vol bepakking. Hij heeft een tent bij zich en fiets de rdga in revers. Mooie verhalen.
Ik maak me op voor het laatste stuk met oa nog de col de saint martin. Geen bekende klim maar toch 16km naar 1500m. Ik heb er voor de klim inmiddels ruim 80km met 2100hm opzitten en begin de vermoeidheid te voelen. Ik besluit tot Valdeblore te gaan 9km op de klim. Het wordt langzaam zwoegen. Op wilskracht sleep ik me naar het hotel. Waar ik gisteren geluk had zit het nu tegen. Vol. Damm. Ik moet op zoek naar een ander onderkomen. Ik vind uiteindelijk een gites in saint dalmas 4km hogerop in de klim. Van het walhalla terug down to earth op 1200m hoogte. Pas de problem.
Nog een nacht en dan op naar Menton. Ik ruik de zee. Menton gooi de rode loper uit, tuig je eigen via gladiola op want Eddie Pantani komt er aan.
Vandaag 100km met 2500hm. Niet slecht voor een wielrenner en toerist.
Het is een rit vol hoogtepunten op weg naar het hoogtepunt. De laatste km perst het uiterste uit je lichaam met percentages richting 15%. De beloning is er naar. Ik sta ademloos (letterlijk en figuurlijk ) op de top op mijn mooiste klim in mijn jonge fietscarrriere.
Een Britse jonge man met fiets en rugzak spreekt me aan. Of ik ook de rdga aan het riden ben. Jip en ik heb hem de afgelopen dagen zo links en recht wel ergens gezien. Hij zou met een vriend fietsen, maar deze heeft op moeten geven. 300m na het verlaten van de trein in Genève op weg naar Thonon over een tramrails met zijn fiets gevallen. How silly is that?
We spreken af na de afdaling in het eerste dorp samen een hapje te eten. We zitten ruim een uur te chatten. Inmiddels is er een andere Brit bij gekomen met een fiets vol bepakking. Hij heeft een tent bij zich en fiets de rdga in revers. Mooie verhalen.
Ik maak me op voor het laatste stuk met oa nog de col de saint martin. Geen bekende klim maar toch 16km naar 1500m. Ik heb er voor de klim inmiddels ruim 80km met 2100hm opzitten en begin de vermoeidheid te voelen. Ik besluit tot Valdeblore te gaan 9km op de klim. Het wordt langzaam zwoegen. Op wilskracht sleep ik me naar het hotel. Waar ik gisteren geluk had zit het nu tegen. Vol. Damm. Ik moet op zoek naar een ander onderkomen. Ik vind uiteindelijk een gites in saint dalmas 4km hogerop in de klim. Van het walhalla terug down to earth op 1200m hoogte. Pas de problem.
Nog een nacht en dan op naar Menton. Ik ruik de zee. Menton gooi de rode loper uit, tuig je eigen via gladiola op want Eddie Pantani komt er aan.
Vandaag 100km met 2500hm. Niet slecht voor een wielrenner en toerist.
RESPECT!!!!
genoot maakte van een tocht van bloed zweet en geen tranen.
Nog even doordouwen.Veel succes.
Na het "verwendagje" van gisteren in "Maison Morelia", met de mooie dames aan het zwembad, de neonverlichting, de mooie rode veloursgordijnen en wellicht kamernummer 69, dan vandaag weer eens een echte fietsdag.
En die mag er zijn Ed. De Col de la Bonette beklommen (2800 m). Super! Deze heb ik namelijk zelf enkele jaren geleden ook beklommen. Een berg die 10x mooier is dan de Mont Ventoux.
Continue schitterend uitzicht. Je zult genoten hebben. En dan nog even de Saint Martin col op van 16 km er achteraan. Grote klasse!
De bewondering voor jou is hiermee weer in ere hersteld. De finish is door jou bijna niet meer te missen, maar blijf alert. De laatste loodjes blijken vaak het zwaarst te zijn.
Succes met het laatste traject.
Groetjes Sjaak van Enckevort.